wtorek, 13 listopada 2018

Kristina Sabaliauskaitė "Silva rerum II"


W drugim tomie cyklu "Silva Rerum" autorka przenosi nas w czasy wojny północnej i epidemii dżumy na Litwie. Na tle tych wydarzeń prezentuje losy kolejnego pokolenia rodziny Narwojszów - starzejącej się Urszuli Birontowej oraz rodziny jej bratanka - Jana Izydora. Wydarzenia historyczne w powieści przedstawiono z perspektywy kobiecych i męskich świadków - średniej szlachty, mieszkańców Wilna    i mniejszych dóbr ziemskich. Szczególnie wyeksponowane zostały postaci kobiece - Urszula Birontowa i Anna Katarzyna, które w czasie wojny samodzielnie zarządzają majątkiem i dbają o bezpieczeństwo swoich najbliższych.

Treść książki jest bogata w liczne retrospekcje, głębokie portrety psychologiczne i skupienie na detalu. Dzięki drobiazgowej pracy nad budową sylwetek bohaterów, poznajemy ich historię, uczucia, nastroje i rozterki. Autorka stroni od koloryzowania historii - nie dokonuje apoteozy zwycięzców, społeczeństwa czy poszczególnych osób. Opisuje najciemniejsze strony życia w mieście ogarniętym zarazą czy pustkę życia na wsi: "A jednak nie można powiedzieć, że życie w Milkontach zamarło, ono po prostu było obdarte ze wszystkiego, rozebrane do naga, do swojej bezwstydnej, przyziemnej, tępej nagości, sprowadzone do zaspokajania marnych cielesnych potrzeb, do bydlęcego byle przeżyć".

Brak dialogów i zdania wielokrotnie złożone mogą się wydawać wyzwaniem czytelniczym. Jednak kontakt z pięknym słowem, powolny rytm powieści, bogaty opis i praca nad szczegółem sprawia ogromną przyjemność. Niewątpliwie „Silva rerum” można porównać z wielkimi narracjami dziewiętnasto- i dwudziestowiecznymi.
Karolina Robak

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz